"Nagbabadyang Liwanag,” is a song about hope during dark times. The poem/song was also published in the "100 Pink Poems para kay Leni” (San Anselmo Press, 2022).
Nagbabadyang Liwanag
ni Zosimo Quibilan, Jr.
Balang araw
Malalaman mong bughaw ang kulay ng langit
Balang araw
May ginhawang kapalit ang bawat pasakit
Masdan ang nagbabadyang liwanag
May hangganan rin ang gabing maulap
Tahan na sa nag-iisang tahanan
Salubungin, harapin ang kapalaran
Balang araw
Malalaman mong tahimik ang buong paligid
Balang araw
Mahahanap rin, maririnig ang naglahong tinig
Masdan ang nagbabadyang liwanag
May hangganan rin ang gabing maulap
Tahan na sa nag-iisang tahanan
Salubungin, harapin ang kapalaran
Masdan ang pagsabog ng liwanag
Paliparin ang mga pangarap
Tahan na lumipad sa ‘ting tahanan
Salubungin, namnamin ang kalayaan
Pop Cola
Zosimo Quibilan, Jr.
Isang tandangsorang bulaklakin lang ang nadukot ni Jing sa bulsa. Kinapa niya ang shorts baka may
naliligaw pa. Kahit perang may ulo ni Lapu-lapu. Kahit alam niyang wala na.
Kinabahan siya nang malapit na sa desk niya ang guro nilang namudmod ng nutribun. Kulang
pa ng singko ang pera niya. Naghanda siyang mahampas ng ruler ng guro. Napalunok sa kaisipang
babagsak siya sa klase. Bahagi ng marka nila ang pagbili ng nutribun.
Tuwing tanghali, naglalakad siya patungong kabilang ibayo para makapag-daycare. Tuwing
simula ng klase, pinapaalalahanan sila ng guro na magpasalamat sa pamahalaan sa libreng edukasyon
nila.
Kalahati pa lang ng biyahe, naliligo na siya sa pawis. Uhaw na uhaw sa init na parang
lumulusaw sa abot-tanaw. Sanay na siya pero kanina hindi na siya nakatiis.
Ipinambili niya ng Pop Cola ang baon sa tindahan sa tulay. Pinasalin niya ito sa plastic gaya
ng ginagawa sa gulaman. Para kasing mas sumasarap. Ang lambot-lambot. Parang nakakapawi na
ng uhaw ang mismong paghawak pa lang sa pawisang plastic.
Pinagbawalan siya ng nanay niyang bumili kay Ka Narcing. Sayang ang baon kung ibibili lang
ng kung anu-ano. Panakot pa ng nanay niya, doon daw madalas ang Mamumugot. Nangongolekta
daw ito ng ulo ng mga bata. Isinisilid sa sako at isinasampay sa tulay.
Nakayuko niyang inabot kay Ka Narcing ang bayad. Tinitigan ang tatak na Bagong Lipunan
sa bente-singko habang sinisidlan ng straw ang softdrinks. Sadya niyang iniwasang makita ang peklat
ng tindero sa pisngi. Mahaba, parang nataga. Biktima ng Mamumugot, bida ng kaklase niya.
Nang paalis na siya, may mga dumating na PC. Pinagpalagay ni Jing na inaabangan ang
Mamumugot. Naglaho ang pagka-guilty niya. Ligtas pa siya sa mamumugot.
Hindi niya nasabi sa nanay niyang pinapapunta ito sa paaralan. Nakakailang beses nang hindi
nakakabili ng nutribun si Jing. Mukhang sigurado na ang pagbagsak niya.
Naisip na niyang banggitin sa nanay niya pagkatapos manood ng Kaluskos Musmos. Kung
hindi lang siya nabulabog ng magkakasunod na putok ng baril doon sa may tulay.
“Hawa naman,” naisip niya. Masugid niyang sinusubaybayan ang pakikipagsapalaran ni
Andres Bukid, isang tauhan sa Kaluskos Musmos. Masaya siya tuwing panonoorin ang mga kapwa niya batang nagpapatawa sa telebisyon.
Nag-brown-out habang nagpuputukan. Pinapaypayan na siya ng nanay niya sa papag nang
magkakoryente muli.
Piningot siya ng nanay niya nang magtapat kinaumagahan. Bakit daw ngayon lang? Anong
kabulastugan naman ang ginawa niya? Mas naiyak si Jing dahil sa murang napala niya.
Halos kaladkarin siya ng nanay niya papuntang paaralan. Umiiyak at kinakabahan na baka makahalata ang nanay niya na bumibili siya sa tindahan ni Ka Narcing.
Pagdating sa tulay, pansin agad nila ang kumpol ng mga tao. Nakiusyoso na rin sila.
Hinilakbot si Jing pagkakita sa pawisang bangkay sa bangketa. Pag lapit pa, napatunayan
niyang panakot lang sa kanila ang Mamumugot. Hindi batang tulad niya ang patay na hubo’t hubad
at wala nang ulo.
NOTE: “Pop Cola” appeared in Pagluwas (University of the Philippines Press, 2006) and excerpted in the short story “5+5=Voltes V” published in Mondo Marcos, mga panulat sa Batas Militar at ng Marcos Babies, Roland Tolentino and Frank Cimatu, eds., (Anvil Publishing, 2010).
ABOUT THE ARTIST:
Zosimo Quibilan, Jr. (he/him) is an LA-based Filipino American writer and musician. His book Pagluwas (University of the Philippines Press, 2006) won the National Book Award and the Madrigal Gonzalez Best First Book Award. Together with Filipino indie film icon Khavn, he wrote the music and libretto of ²BAYANI, a rock opera about Andres Bonifacio (restaged by Ateneo Arete, April 2022). He also wrote the theme songs for the American Film Institute short film, “Zenaida” directed by San San Onglatco. He performs his original songs as ZOS!MO.
He was born in Manila, a few weeks after Martial Law was declared.